Drie jaar op Bonaire!
Ja ja, drie jaar op Bonaire… De tijd vliegt! Maar dat is een goed teken, toch? Ons doel was om in ieder geval een jaar op Bonaire te blijven en alle dingen te doen die we gepland hadden. Denk aan duiken, (kite) surfen, veel naar het strand gaan en genieten van het Caribische leven. Dan hadden we dit in ieder geval gedaan en hadden we mooie ervaringen opgedaan, mocht de Bed & Breakfast niet goed lopen. Maarrrrrrr… De BnB liep en loopt nog steeds hartstikke goed! Dankzij alle gasten die ons in de drie jaar bezocht hebben. In onze eerdere blog verhaaltjes kun je lezen hoe we het ervaren hebben, maar dit is toch weer zo’n mijlpaal en tijd om even terug te kijken. Want wat zijn die drie jaar voorbij gevlogen!
Ken je dat? Van die ouders die alleen maar berichten van hun kinderen op Social Media plaatsen en alleen over hun kinderen praten? Laten wij dat ook even lekker gaan doen hieronder 😉
Eind juni 2016, wij arriveren op Bonaire. Zo heerlijk om uit het vliegtuig te stappen en de welbekende ‘klap’ van de warmte krijgen. Lange broeken nog aan en met vijf stuks handbagage, buggy en 3 kinderen naar de aankomsthal. Geen karretje meer voor de bagage en vermoeide kids. Snel naar huis!
Wij waren gelijk redelijk druk met de BnB. De eerste acht weken hadden we de kinderen ook thuis. Moeilijk om te klussen, problemen op te lossen, gasten en kinderen te combineren. Deze weken kon je gerust zwaar noemen 🙂
In deze acht weken zijn we natuurlijk wel eens naar het strand gegaan, een ijsje gegeten en naar de speeltuin geweest, maar was voornamelijk ‘verstand’ op nul en doorgaan. Maar hoe mooi om te zien dat de kids zich zo gemakkelijk hebben aangepast. De oudste twee gingen na deze 8 weken naar school in hun uniform (paars shirt) en naar groep twee en drie. Leuke school, leerkrachten en kinderen. De kids komen overal vandaan. Er wordt dan ook Spaans-, Engels,- Papiaments en Nederlands gesproken. Wat voor ons scheelde was dat de voertaal Nederlands was. Hierdoor was het voor onze kids niet een hele grote verandering. Verder is het onderwijs ook precies hetzelfde als in Nederland en gaan ze van 07:30 tot 12:45 naar school. Heerlijk om de middagen vrij te zijn.
De jongste ging 2 ochtenden naar de creche, wat al snel drie en vier ochtenden werd. Meer vanuit haar zelf omdat ze het zo enorm naar haar zin had. En groot voordeel voor ons was dat we vier ochtenden beide konden werken.
Nu zitten ze allemaal op dezelfde basisschool (Pelikaan) in de groepen een, vier en vijf. Volop vriendjes en vriendinnetjes, spelen en feestjes. Nadeel voor de ouders is dat je de kids altijd moet brengen en of halen als ze willen spelen. In Harderwijk woonden we in een wijk waar ze naar buiten konden en zelf de hele wijk door konden fietsen en naar de speeltuin konden gaan. Maar alles heeft zijn voor- en nadelen natuurlijk 🙂
Gek om nu terug te kijken, wat foto’s van 2016 te bekijken en te zien hoe groot ze geworden zijn. Voor ons idee is het een jaar geleden dat we hier kwamen. Mooi om te zien hoe goed ze zich ontwikkelen en volop genieten van al het moois op Bonaire. Ze groeien echt op zoals wij dat voor ogen hadden toen we hier kwamen.
Florian is nu een mannetje van negen jaar oud en heeft zich ontwikkeld van een lief en verlegen mannetje naar een behoorlijk bijdehand en ondeugend mannetje. Die natuurlijk aan z’n zusjes moet laten zien wie de oudste en sterkste is (gelukkig heeft Louisa nog niet door dat ze veel sterker is). Zijn passie is windsurfen en kan hij ook het beste natuurlijk. Samen met z’n vriend Storm staan ze urenlang achter elkaar op het water. En als ze dan eindelijk van het water komen, hebben ze het nog steeds over surfen en hoe de mensen naar hun kijken en hoeveel complimenten ze krijgen (ziet er natuurlijk ook stoer uit als je als jochie van negen harder gaat als een volwassene). Later gaan Florian en Storm samen in een huis wonen (want voordeliger), een grote pick up auto kopen en een surf merk opzetten. Samen surfboards en zeilen maken en beroemder als Taty Frans (surf kampioen) worden 🙂
Louisa gaat juist een andere ontwikkeling door. Van enorm hard schreeuwend en karaktervol dametje naar een enorm lief en sociaal dametje van zeven jaar. Het liefste bij haar vriendinnetjes en spelen op het strand. Maar karakter heeft ze nog steeds, wat er uitkomt met atletiek en boksen. Mooi om het doorzettingsvermogen van haar vader (of moeder?) te zien. Enorm leergierig op school, leest graag en maakt met plezier haar huiswerk. Doet absoluut iets niet als ze dat niet wil en kan lekker eigenwijs zijn. Ook Louisa is begonnen met surfen en heeft de zondagochtenden surfles. Ze pakt het enorm snel op en heeft er veel plezier. En groot voordeel is dat ze een van de weinige meisjes is die mee doet met surfwedstrijden en dus altijd een prijs heeft. Dit tot grote frustratie van Florian. Hiernaast gaat ze ook graag kickboksen en naar atletiek. Lekker sportief dametje.
Sophia is de jongste, maar ook al een dametje van vijf jaar. Wij dachten na de twee oudste kids dat de derde vast op een van de twee zou lijken. Maar het is toch een behoorlijk uniek exemplaar geworden. Loopt het liefst overal op blote voeten, geniet al swingend en ogen dicht van muziek en ligt graag met een duimpje in haar mond op de bank te knuffelen. Op het strand uren naar visjes en krabbetjes aan het zoeken en haar ontdekkingen delend met iedereen. Vraagt elke vrijdagavond wanneer we nou weer een keer naar het happy hour op het strand gaan. Want dat is zoooo leuk in het donker 🙂
Wij denken dat we ook voor de kinderen een goede keuze hebben gemaakt en ze een heerlijke jeugd op Bonaire hebben. Natuurlijk zijn er altijd voor- en nadelen, maar voor ons maakt de zon, zee en strand heel veel goed.
De BnB hebben we de afgelopen jaren ook verder opgeknapt. We proberen zoveel mogelijk zelf te doen, want scheelt weer kosten natuurlijk, en nemen de tijd om rustig alles aan te pakken. Maar ja, dan moet het verfwerk wat we drie jaar geleden gedaan hebben nu natuurlijk weer opnieuw gedaan worden.. De zon en zoute lucht zorgen dat alles wat sneller roest en aantast. “Alles gaat kapot op Bonaire” wordt er vaak gezegd. En dat klopt wel redelijk.
Maar het is een heerlijk plekje. Gasten genieten van de rust en dat veel op loopafstand is. Een heerlijke wandeling langs de boulevard naar het centrum van Kralendijk of naar het strand is favoriet. Wij zelf staan niet zo stil dat het een uniek plekje is. Het blijft toch je werkplek, maar zo fijn dat je alles voor jezelf doet.
We knappen kamer voor kamer op en hebben bijvoorbeeld nieuwe keukens geplaatst, badkamers betegeld en nieuwe vloeren gelegd. Zo wordt het toch beetje bij beetje allemaal een stuk comfortabeler en luxer. Het verschil is groot als je naar de kamers van nu en 3 jaar geleden kijkt. Zo zullen we de komende jaren ook verder gaan.
We dachten ook om een gat in de markt gevonden te hebben en auto’s te verhuren aan gasten. Maar ja, alles gaat kapot he 🙂 Vooral auto’s hebben het zwaar op de wegen op Bonaire en met de zoute zeelucht. Dus onze eerste auto’s stonden al snel bij de garage met allerlei mankementen. Leuk joh auto’s verhuren… En helemaal als gasten stil staan in het Nationale park in het noorden. Het gevolg is zelf een half uur daar naar toe rijden. Gasten ophalen en naar de BnB brengen. HB (de wegenwacht) bellen of ze de auto uit het park kunnen halen. Vervangend vervoer regelen voor de gasten, wat best uitdagend kan zijn in het hoogseizoen en natuurlijk de gasten compenseren. Bestaande reserveringen moeten weer omgeboekt worden naar andere auto’s en gemaild worden. U begrijpt, het kost wat tijd en energie.. Maar als de auto’s dan rijden en blijven rijden is het best leuk om te verhuren aan onze gasten 🙂 Voor nu doen we het even rustig aan met de auto’s.
Kortom, het gaat goed met ons. Het gezinsleven is heerlijk en we zijn veel meer bij de kids. De BnB loopt goed en we hebben genoeg plannen voor de komende jaren.
Op naar nog vele jaren op Bonaire en we zullen (proberen) om wat vaker een verhaaltje online te zetten. En kom een keer langs natuurlijk om dit prachtige eilandje en ons te bezoeken 🙂
Tot de volgende!
Zonnige groet,
Jarl, Christine en kids