Blog week 7 – De kinderen

Het belangrijkste in de hele emigratie waren natuurlijk de kinderen. Wij hebben een droom en willen die waarmaken, maar in hoeverre wordt het voor de kinderen beter dan in Nederland en wat gaan ze missen? 1 ding wisten we zeker; Als we zouden emigreren zou het snel moeten gebeuren, omdat de kinderen nog jong waren. Dus gingen we maar.. J

In Nederland gingen Florian en Louisa naar een leuke basisschool, waar ze veel vriendjes en vriendinnetjes hadden. Ook Christine had veel contact met de moeders op school. Het afscheid was daar dan ook erg zwaar..
Tja… Waarom dan weggaan? En is het egoistisch om toch te gaan? Veel vragen waar wij mee zaten.
Wat uiteindelijk de doorslag gaf, is dat wij tot de conclusie kwamen dat de kwaliteit van leven voor ons op Bonaire beter zou zijn dan in Nederland.
De lange dagen werken, de kinderen en elkaar weinig zien en in de vrije tijd alsnog allerlei verlichtingen hebben, zou in Nederland niet snel gaan veranderen. Vooral de gedachte om nog 40 jaar op deze manier te moeten werken, een keer promotie te maken, en dan met pensioen te gaan stond ons erg tegen. Wat heb je dan bereikt in het leven? Sommige mensen zijn hier helemaal tevreden mee, en terecht, maar deze vraag bleef knagen.. Dertigers dilemma? J

Een belangrijk voordeel om naar Bonaire te gaan was de taal. We waren dat ook ontzettend blij dat ze op een Nederlandstalige school werden geplaatst. Na een lange periode op de wachtlijst gestaan te hebben, konden Florian en Louisa naar groep 2 en 3. Eerst was er een wenmiddag, wat verrassend goed ging. Geen traantjes en prima om alleen achter te blijven. Ook in de eerste weken ging het goed, alleen Florian moest wel even wennen dat hij moest “werken” in plaats van spelen. Met Louisa ging het ook goed. Wel vermoeid na school en af en toe afreageren, zoals dametjes van vijf dat kunnen..
Sophia gaat 3 ochtenden in de week naar het kinderdagverblijf. Hoe mooi is het dat ze van 1 tot 10 kan tellen in het Engels, gedag zegt in het Papiaments en erg dwingend in het Nederlands kan laten weten wat ze wilt J

Het gaat dus eigenlijk hartstikke goed met onze kids. We zijn trots op ze dat ze zich zo makkelijk hebben aangepast en genieten van de vrije momenten in de middag (ze gaan van 07:20 tot 12:45 uur naar school) en weekenden. Altijd naar het strand kunnen gaan, een ijsje eten of wat eten aan het water tijdens de zonsondergang zouden we in Nederland niet zo vaak kunnen doen. We gaan het meemaken hoe het verder gaat tijdens de schoolcarriere en hoe de kids zich ontwikkelen. We zijn benieuwd!

Tot volgende week!

Hartelijke groet,

Jarl & Christine & Kids